معنی نوعی غذای اردبیلی
حل جدول
لغت نامه دهخدا
اردبیلی. [اَ دَ / دِ] (اِخ) اوراست: تفسیر مشهور بتفسیر الاردبیلی. (کشف الظنون).
اردبیلی.[اَ دَ/ دِ] (ص نسبی) و صاحب انساب گوید: منسوب به اردبیل، شهر آذربایجان که گویا آن را اردبیل بن ارمینی بن لیطی بن یونان بنا کرده است و جماعتی بدانجا منسوبند. (انساب سمعانی).
ملااحمد اردبیلی
ملااحمد اردبیلی. [م ُل ْ لا اَ م َ دِ اَ دَ](اِخ) رجوع به مقدس اردبیلی شود.
عماد اردبیلی
عماد اردبیلی. [ع ِ دِ اَ دَ] (اِخ) میرزا محسن خطاط اردبیلی شیرازی، ملقب به عمادالفقراء و متخلص به حالی. رجوع به عمادالفقراء شود.
علی اردبیلی
علی اردبیلی. [ع َ ی ِ اَ دَ] (اِخ) ابن قاسم اردبیلی خلیلی شافعی بطائحی، ملقّب به علاءالدین و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی بطائحی شود.
علی اردبیلی. [ع َ ی ِ اَ دَ] (اِخ) ابن عبداﷲبن ابی الحسن اردبیلی تبریزی شافعی، ملقّب به تاج الدین مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی تبریزی شود.
علی اردبیلی. [ع َ ی ِ اَ دَ] (اِخ) ابن عیسی طیبی انصاری. رجوع به علاءالدین طیبی شود.
الهی اردبیلی
الهی اردبیلی. [اِ لا ی ِ اَ دَ] (اِخ) از سخنوران قرن سیزدهم هجری متوفی 1296 هَ. ق. اشعارش بزبان ترکی است. (حدیقه الشعراء، از دانشمندان آذربایجان). و رجوع به الذریعه ذیل دیوان حکیم الهی اردبیلی شود.
نصراﷲ اردبیلی
نصراﷲ اردبیلی. [ن َ رُل ْ لا هَِ اَ دَ] (اِخ) (میرزا...) رجوع به نصرت شود.
مقدس اردبیلی
مقدس اردبیلی. [م ُ ق َدْ دَ س ِ اَ دَ](اِخ) احمدبن محمد(متوفی به سال 993 هَ. ق). معروف به مقدس یا مقدس اردبیلی و محقق اردبیلی. از علما و فقها و متکلمان بزرگ شیعه است. وی در اردبیل متولد شد و در نجف اقامت گزید و در همانجا درگذشت. او را تألیفات بسیاری است از آن جمله: حاشیه ٔ شرح تجرید قوشچی، استیناس المعنویه به عربی در کلام، حاشیه ٔ شرح مختصرالاصول عضدی. حدیقه الشیعه، زبده البیان فی شرح آیات احکام القرآن.الخراجیه. مجمع الفائده والبرهان فی شرح ارشادالاذهان. و رجوع به قصص العلماء ص 245 و ریحانه الادب شود.
حجابی اردبیلی
حجابی اردبیلی. [ح ِ اَ دِ] (اِخ) از شعرای ایران است. احوال او در تذکره ٔ روز روشن ص 167 و دانشمندان آذربایجان ص 112 آمده است.
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) منسوب به اردبیل مربوط باردبیل، از مردم اردبیل.
فرهنگ فارسی آزاد
یُوسُف (اردبیلی)، جناب ملّا یوسف اردبیلی از علمای مشهور و از تلامذه شیخ و سیّد بودند، در شیراز به شرف ایمان فائز و از حروف حیّ گشتند و در آذربایجان به تبلیغ امر پرداختند و بعد با صحاب قلعه طبرسی پیوستند و شهامت ها نمودند تا به شهادت کبری فی سبیل الله فائز شدند،
معادل ابجد
2104